ارزیابی هیستوپاتولوژی و هیستومورفومتری تاثیر آتورواستاتین بر ترمیم نقیصه تجربی ایجاد شده در استخوان متراکم ران موش صحرایی

زمینه و هدف: ترمیم استخوان، یکی از مسایل چالش برانگیز جراحان از زمان های دور بوده است. داروهای استاتینی به عنوان پایین آورنده کلسترول خون دارای اثرات مفید در ترمیم استخوان می باشند. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر آتورواستاتین بر روند استخوان سازی در نقیصه تجربی ایجاد شده در استخوان متراکم فمور موش صحرایی می باشد. روش بررسی: این مطالعه تجربی آزمایشگاهی بر روی 30 سر موش صحرایی نر نژاد sd انجام شد. موش ها به صورت تصادفی به سه گروه (آزمایش و شاهد) تقسیم شدند. پس از القای بیهوشی، سوراخی به قطر دو میلی متر در عرض استخوان ران ایجاد شد. گروه شاهد یک میلی لیتر سرم فیزیولوژی و گروه های آزمایش یک و دو به ترتیب 10 و 20 میلی گرم به ازای کیلوگرم آتورواستاتین به صورت خوراکی دریافت نمودند. 45 روز بعد، موش ها آسان کشی شده و مقاطع هیستوپاتولوژیک از محل نقیصه تهیه و مورد ارزیابی هیستوپاتولوژی و هیستومورفومتری قرار گرفت. یافته ها: در گروه شاهد محل نقیصه توسط استخوان نابالغ به همراه فضاهایی از مغز استخوان پر شده بود و استخوان سازی ضعیفی در محل نقیصه قابل مشاهده بود. در گروه های آزمایش، مقادیر فراوان استئوبلاست به همراه تعداد زیادی ترابکول های استخوانی جوان قابل مشاهده بود که سازمان یافته به نظر می رسیدند. نتایج ارزیابی هیستومورفومتری نشان داد که آتورواستاتین دارای تاثیر معنی داری در التیام استخوان در گروه های مورد آزمایش دوم و سوم نسبت به گروه شاهد می باشد (0001/0p<)، ارزیابی نتایج به دست آمده نشان می دهد که آتورواستاتین با دوز بالا در گروه سوم دارای تاثیر معنی داری نسبت به گروه دوم می باشد (0001/0p<). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که آتورواستاتین قادر به تحریک استخوان سازی در موش صحرایی می باشد